Τα τηγανόψωμα της γιαγιάς μου της Γωγώς

Το φαγητό δεν φτιάχτηκε μόνο για να μας χορτάσει την κοιλιά , αλλά και το μυαλό . Ποιος από εμάς δεν έχει συνδέσει γεύσεις με καταστάσεις , με μνήμες παιδικές ; Ποιος άραγε δεν θυμάται καλοκαίρια στο νησί με την γεύση απο δροσερό καρπούζι στο στόμα , ή μια γιαγιά πάνω απο την κατσαρόλα και ένα μεγάλο χαμόγελο να ρωτάει " τι κάλο θα φάει το παιδάκι μου σήμερα ; " . Σήμερα που οι μέρες που ζούμε είναι ανάκατες , μπασταρδεμένες σε όλα τους , τουλάχιστον δώστε στα παιδιά σας ότι ποιο πολυτιμότερο και ατόφιο θα κρατήσουν απο εσάς . " Δώστε τους μνήμες"

Υλικά
(για περίπου 10 κομμάτια )

• 3/4 της φλυτζάνας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  
• μία κουταλιά του γλυκού αλάτι
• μια κουταλιά του γλυκού μαγιά σε σκόνη
• 1/4 φλυτζάνας χλιαρό νερό
• ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
• ζάχαρη

Εκτέλεση

Οι αναλογίες που δίνω είναι στο περίπου γιατί εχω το κακό συνήθειο όλα να τα κάνω με το μάτι ... Έτσι εσείς υπολογίστε το αλεύρι και νερό μέχρι να γίνει μια ωραία απαλή ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια. Βάλτε τη στο φούρνο στους 30 βαθμούς και μόλις φουσκώσει , κόψτε λωρίδες και τηγανίστε

"Κλασικό πρωινό , απο τα παιδικά χρόνια στο χωριό . Όταν η γιαγιά μου η Γωγώ ζύμωνε ψωμί , απο την ίδια ζύμη , έκοβε μικρές λωρίδες και τις τηγάνιζε . Μετά απο πάνω όπως ήταν ζεστές και κρατούσαν λίγο λαδάκι, πασπάλιζε με ζάχαρη ."